Stadion Miejski w Kołobrzegu powstał w 1970 roku, jednak od momentu powstania, poza wymianą krzesełek, nie były na nim przeprowadzane żadne prace remontowe. Posiadał on 2 000 miejsc, z czego 1 071 było siedzących. Boisko miało wymiary 110x70 m, na stadionie nie było oświetlenia.
Projekt całkowitej przebudowy stadionu powstał w grudniu 2008 roku. Ostatecznie projekt został zaakceptowany w maju 2009 roku. Wówczas to prezydent Kołobrzegu, Janusz Gromek, podpisał z marszałkiem województwa zachodniopomorskiego umowę na dofinansowanie budowy, dzięki której 13 milionów złotych na ten cel przekazała Unia Europejska. Oprócz krytych trybun na 3 000 widzów obok stadionu powstały również budynki socjalne, boisko treningowe, skatepark i ściana wspinaczkowa, a ulica Śliwińskiego musiała zostać przebudowana. Ostatecznie prace na stadionie zostały zakończone 25 maja 2011 roku, a całkowity koszt przebudowy wyniósł 23,5 miliony złotych.
W kwietniu 2010 roku, po katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku, rada miasta Kołobrzeg podjęła uchwałę, w wyniku której stadion nazwany został imieniem Sebastiana Karpiniuka.
Pierwsze spotkanie po przebudowie rozegrane zostało 26 maja 2011 roku. Wystąpiły w nim reprezentacje Polski i Włoch do lat 19, w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U-19 w Piłce Nożnej 2011. Mecz, rozgrywany przy komplecie publiczności, wygrała reprezentacja Włoch, która pokonała Polskę 3-1. Ponadto 29 maja, w ramach tych samych rozgrywek, reprezentacja Włoch do lat 19 rozegrała tutaj mecz z reprezentacją Irlandii, w którym przegrała 0-3. Stadion został oficjalnie otwarty 3 czerwca 2011 roku, gdy rozegrano na nim spotkanie towarzyskie między Kotwicą Kołobrzeg, a Lechem Poznań, zakończone remisem 1:1.
Stadion ma pojemność 3 014 widzów, ponadto posiada oświetlenie o mocy 1400 lux. Wraz z kołobrzeską infrastrukturą hotelową stanowiło jedno z 21 polskich centrów pobytowych na Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2012.
